Przez dziesięciolecia naukowcy spekulowali, że księżyc prawdopodobnie zawiera stały dwutlenek węgla ukryty w czymś, co naukowcy nazywają pułapką na dwutlenek węgla na Księżycu.
Wreszcie, po dziesięcioleciach spekulacji, potwierdzono obecność tych pułapek dwutlenku węgla na Księżycu. To ważne odkrycie, które może mieć znaczący wpływ na przyszłe misje księżycowe i potencjalnie wpłynąć na trwające misje księżycowe.
Naukowcy odkryli, że w stale zacienionych obszarach na biegunach Księżyca, gdzie temperatury są wyjątkowo niskie, molekuły dwutlenku węgla mogą zamarzać i pozostawać w stanie stałym, nawet gdy Księżyc jest oświetlony w upalne dni. Temperatury zamarzania w tych regionach są niższe niż w chłodniejszych regionach Plutona. Odkrycie jest znaczące, ponieważ dwutlenek węgla w postaci stałej można usuwać z tych zimnych pułapek w celu produkcji paliwa lub innych materiałów do długoterminowych misji na Księżyc.
Naukowcy są również przekonani, że obecność stałego dwutlenku węgla i innych lotnych związków organicznych może rzucić światło na pochodzenie wody i innych pierwiastków na Księżycu. Uważa się, że zimne pułapki istnieją od wielu lat, ale to badanie jest pierwszym, które potwierdza i mapuje ich obecność. Naukowcy przeanalizowali dane o temperaturze z 11 lat zebrane w ramach eksperymentu pomiaru promieniowania księżycowego Diviner na pokładzie Lunar Reconnaissance Orbiter, aby potwierdzić istnienie zimnej pułapki.
Przesiewając te dane, naukowcy byli w stanie zidentyfikować najzimniejsze miejsca na powierzchni Księżyca. Całkowita powierzchnia pułapek na dwutlenek węgla to 204 kilometry kwadratowe. Największy obszar znajduje się w kraterze Amundsen, z 82 kilometrami kwadratowymi zimnych pułapek. W zimnych pułapkach temperatura jest zawsze poniżej 60 stopni Kelvina, czyli około 352 stopni Fahrenheita.
Naukowcy biorący udział w projekcie uważają, że istnienie zimnej pułapki na dwutlenek węgla nie gwarantuje obecności węża. Jednak sprawdzenie zimnej pułapki sugeruje, że jest bardzo prawdopodobne, że przyszłe misje będą mogły wykryć zamarznięty dwutlenek węgla w tych miejscach. Naukowcy twierdzą, że bez wątpienia na znalezionych obszarach jest wystarczająco zimno, aby utrzymać poziom dwutlenku węgla w stanie zamrożonym.
Potencjalne zastosowania stałego dwutlenku węgla obejmują zasoby do produkcji stali, paliwa rakietowego i biomateriałów bezpośrednio na powierzchni Księżyca. Materiały te mogą mieć kluczowe znaczenie dla długoterminowej obecności robotów i ludzi na Księżycu. Badacz Paul Hayne uważa, że dwutlenek węgla może być wskaźnikiem obecności wody i innych lotnych źródeł na powierzchni Księżyca. Odkrycie stałego dwutlenku węgla może pomóc wyjaśnić, w jaki sposób materiał dostał się na Księżyc.
Hayne uważa, że to miejsce powinno być priorytetem dla przyszłych lądowań na Księżycu. Ponadto uważa, że odkrycie wskazuje na miejsca, w których powinniśmy zbadać powierzchnię Księżyca, aby raz na zawsze odpowiedzieć na pytanie. Naukowcy zauważają, że możliwość zalegania dwutlenku węgla w postaci stałej w tych nowo odkrytych zimnych pułapkach przyciągnęła uwagę agencji rządowych i prywatnych firm.
W innych ekscytujących wiadomościach księżycowych, asteroida o nazwie Kamo`oalewa została niedawno zidentyfikowana w pobliżu Ziemi jako prawdopodobnie starożytny fragment Księżyca. Na początku tego miesiąca NASA opublikowała nowe informacje na temat przyszłości misji Artemis. Niestety, spodziewane jest, że pierwsze lądowanie człowieka na Artemisie nastąpi dopiero w 2025 roku. Na razie NASA skupia się na misji Artemis I, która jest misją bezzałogową. NASA wybrała miejsce lądowania dla Artemis Rover, w pobliżu zachodniej krawędzi krateru Nobile na południowym biegunie Księżyca.